Onder andere heb ik het gehad over de verschillende keuzestijlen die er zijn, dus op welke manier mensen kiezen. De deelnemers konden dan zelf checken welke keuzestijl zij hadden. (Voor de nieuwsgierige lezer wie dit ook wil: onderaan deze blog staat hoe).
Ik moest gelijk denken aan mijn dochter en haar keuze voor de middelbare school. Vorig jaar zat ze in groep 7 en kreeg een voorlopig advies. Daarop wilde ze direct naar alle open dagen/avonden van de middelbare scholen in Alphen. Ik zei nog dat dat ook kon in groep 8 maar ze was niet meer te houden, ze wilde echt dit jaar al. Prima.
Als eerste gingen we naar een school waar we elke dag langs reden, dus dat voelde al een beetje vertrouwd voor haar omdat ze die -in elk geval de buitenkant – al kende. Dit was ook de school waar ze al een paar jaar over zei, dat ze daar graag heen wilde.
Het was onwijs leuk georganiseerd; overal hielpen oudere leerlingen mee en die stonden de groep-8ers ook te woord; wat ze wilden, welk advies ze hadden etc. In heel veel lokalen was van alles te doen wat met het desbetreffende vakgebied te maken had. Heel interactief, de kinderen mochten het vooral zelf doen. Proefjes, speurtochten, puzzels, raadsels, etc. Superleuk. Dat vond ook mijn dochter.
Bij de 2e school, een week later, was het op een andere manier georganiseerd. Het was iets rustiger. Bij binnenkomst, werd elke leerling ontvangen met een praatje, daarna kon je ook hier lekker door de school dwalen, lokalen kijken of wat doen. Ook hier waren leuke proefjes en onderzoeken te doen. Deze waren iets minder spectaculair maar ook weer heel interactief. Er was een gezamenlijk info-moment van een minuut of 20, dat een paar keer herhaald werd die dag. Hierin werd door docenten wat verteld over het algemene deel van deze school. Ook hier liepen oudere leerlingen rond die je hielpen en aanspraken en ook veel docenten. Mijn dochter zei aan het einde: mam, naar deze school wil ik.
Nog weer een week later gingen we naar de derde en laatste school, ik vond dat ze ze toch allemaal even moest hebben gezien en de sfeer moest hebben geproefd voordat ze ‘definitief’ koos (voor zover het al definitief was in groep 7). Zij vond het onzin want ze wist het al zeker. Dus…school 3. Een grote school waar het druk was. We werden hier heel vriendelijk ontvangen en kregen uitleg gekregen over de richtingen en routing voor die avond. Mijn dochter wilde in elk geval kijken bij wiskunde en Nederlands. Dus daar gingen we eerst naar toe. Ook hier was het leuk gedaan allemaal, ondanks de hoeveelheid mensen. Wel was het steeds overvol op het trappenhuis en ik hoorde na een half uurtje naast me: mam, zullen we naar huis? Ik heb het wel gezien hier en ik wil hier zeker niet naar toe.
Goed, alledrie de scholen gehad. Mijn dochter bleef bij haar keuze, de 2e school werd het. Ik vroeg haar hoe het kwam dat ze direct zo zeker wist dat ze naar deze school wilde. Tenslotte zei ze al jaren dat ze naar school 1 zou gaan en school 3 had ze toen nog helemaal niet gezien. Haar woorden: Vooral omdat ik het gevoel had dat iedereen die naar me toe kwam om een praatje te maken, echt geïnteresseerd was in me. HOP!
Dát vindt zij dus een belangrijke waarde in haar leven, een waarde waar ze 100% voor kiest, die ze niet wil missen in haar leven. Vandaar haar keuze, die in een split second en puur op gevoel gemaakt was. Een mooi staaltje van de Emotionele Keuzestijl.
Ik vond dat weer zo’n prachtig voorbeeld van hoe je keuze makkelijker wordt als je weet of voelt wat je belangrijk vindt. Dus stop met wikken, wegen, twijfelen, stellen uit etc.
Ga dat uitzoeken; Welke waardes wil jij écht niet missen in je leven? Wat vind jij écht belangrijk? En je zult zien dat kiezen ineens niet zo heel moeilijk meer is.