Ze hadden daar allebei een verzorgpony, dus hun vakantie kon niet meer stuk. Ze mochten 2 maal per dag rijden en verder zoveel knuffelen met hun pony’s als ze wilden. Daarbij waren er nog veel meer beesten op de boerderij, een mega trampoline en we hadden een hele toffe glamping-tent met eigen keuken, toilet, stapelbedden en een trailer daarnaast met eigen bad/douche, die uitkeek over de paardenweilanden, dus zó leuk!

Ik had bedacht dat ik daar, naast het buiten zijn, beetje helpen met de paarden, wat uitstapjes in de omgeving, wat administratie kon bijwerken voor mijn praktijk, wat foto-albums online kon maken, etc. Niet keihard aan het werk hoor, maar op een relaxte manier wat doen als ik daar toch wat loze uurtjes had. Echter, we hadden daar NUL wifi… 

Tja, dat was wel even slikken in eerste instantie. Ik had het zo mooi bedacht van tevoren, dat ik het nuttige wel met het aangename kon verenigen, maar dat ging dus niet echt lukken. 

Mijn eerste reactie was ontkenning; dit kon toch niet waar zijn?! Bestond dit nog, een gebied met nauwelijks wifi? Om daarna toch in de oplossingen modus te gaan; zorgen voor wifi, ergens in of om de tent, of bij de ‘receptie’ van de boerderij, anywhere! Al gauw bleek dat er gewoon echt nergens wifi was of maar een paar minuten, het lukte gewoon niet (overigens in de hele omstreek daar was het niet best).

Op mijn persoonlijke hotspot dan? Goed idee, behalve dat mijn MB voorraad omlaag schoot. Of MB’s bijkopen? Dat zou nog kunnen natuurlijk, als je daar extra voor wilt betalen uiteraard. Nee, dat was ook niet de bedoeling.

Ik baalde natuurlijk vreselijk dat zelfs het oplossingen bedenken niets hielp.

Mijn reactie daarna was berusting. Ik kon hier dus echt niets aan veranderen, dus ik gaf het op; geen wifi en niet online werken. Jammer! Maar doordat het echt niet lukte, zag ik alles weer even in het juiste perspectief: vakantie, vrijheid, in bad met een geweldig uitzicht, buiten in de natuur…. en ik vroeg aan Maud of ik soms mocht helpen met de pony’s, heb mijn e-reader tevoorschijn gehaald en ben me maar gewoon gaan wentelen in de vrije tijd, 100%. 

En dat was heerlijk!! Weg tijdelijke stress!

We hebben heel veel gezellige uurtjes gehad in en om onze tent en in de stallen. 

De moraal van dit verhaal? Doe niet een paar dingen half maar doe zoveel mogelijk van wat je doet voor de volle 100% en geniet er van, of het nu werk of vrije tijd is. Anders doe je jezelf tekort, krijg je last van stress of schuldgevoel, in elk geval gevoelens die niet gezond voor je zijn.

Wil je meer weten over het omzetten van ineffectieve gedachten naar helpende gedachten? Of wil je sparren over andere manieren om je stress te verminderen? Maak dan een afspraak met me.