Er was zóveel keus! En het één klonk nog lekkerder dan het ander. Er werd bijna gezucht omdat het zo moeilijk was om een keuze te maken, maar na een paar: ‘wat neem jij?’ en ‘nee, ik ga toch voor die’, had iedereen een keuze gemaakt.

Wat mij boeide, nadat ik had gekozen voor een vega voorgerecht met een prachtige naam, en tonijn als hoofdgerecht, was, hoe iedereen nou uiteindelijk de knoop had doorgehakt. Toen we daar uitgebreid over zaten te sparren, bleek dat iedereen op een andere manier tot haar besluit was gekomen. Ik ben benieuwd waar jij je in herkent. Want hoe je een keuze maakt voor je menu, zegt vaak al iets over je eerste, basic, neiging bij het maken van andere keuzes. En er is geen enkele manier goed of niet goed, het zijn gewoon verschillende manieren.

De eerste manier is iets bekends kiezen waarvan je zeker weet dat je het lekker vindt omdat je dat al eerder hebt gegeten. Dat hoeft niet perse in hetzelfde restaurant te zijn, maar wel een bekend gerecht. Dit is kiezen voor iets vertrouwds, vaak omdat je het spannend vindt om iets nieuws en dus onbekends uit te proberen. Stel dat je het helemaal niet lekker vindt; zonde toch, je gaat niet elke avond uit eten, dus als je gaat moet het wel lekker zijn. Nu weet je in elk geval waar je voor kiest, je (her)kent het en dat voelt heel comfortabel. 

Kies je in het dagelijks leven ook meestal voor het vertrouwde, zoveel mogelijk binnen je comfortzone? En hoe bevalt dat? Vind je het fijn dat je ongeveer weet wat je kunt verwachten als je dat doet op deze manier? Ben je achteraf altijd blij met de keuzes die je gemaakt hebt? Of zit er diep in je een stemmetje die ook wel eens iets héel anders zou willen? Die het eens over een hele andere boeg zou willen gooien? Ben je daar wel eens nieuwsgierig naar?

Hoe zou het voor jou zijn als je eens een keuze maakt die buiten je comfortzone ligt?!

Een andere manier is juist kiezen voor een gerecht dat je niet kent. Je vindt de losse ingrediënten lekker, dus die zullen dan bij elkaar ook wel goed smaken. Of je kent de meeste ingrediënten helemaal niet en bent benieuwd. Het kan ook de naam zijn die je aantrekt. Wat het ook is, je kent het niet en bent uit, dus wil wat bijzonders uitproberen.

Klopt dat een beetje met hoe je in je eigen leven je keuzes maakt? Ben je altijd in voor iets nieuws? Als je hebt besloten dat je gaat sporten, ga je dan iets doen waar je nog geen ervaring in hebt, maar wel benieuwd naar bent? Als je een kans ziet op je werk, ga je er dan sowieso voor, ook al is het iets wat je nog nooit gedaan hebt, maar je denkt dat het vast wel goed komt? Over de besluiten die invloed hebben op het gezinsleven, kun jij net zo twijfelen als ieder ander met dat verschil, dat het bijna nooit is omdat je het eng vindt om een andere weg in te slaan, maar meer hoe het voor de rest van je gezin uitpakt. 

Hoe zou het voor jou zijn als je de rust van kiezen voor vertrouwd en comfortabel leerde kennen?!

Er zijn ook altijd mensen die het echt lastig vinden om een keuze te maken uit de menukaart, die gaan overleggen met anderen, wat zij nemen of dat ze iets kunnen aanbevelen. Uiteindelijk nemen ze dan datgene waarover de ander het meest enthousiast is of ze nemen hetzelfde.

Herken jij dit? Hoe doe je dat in je dagelijks leven? Vind je het lastig om een knoop door te hakken? Werkt het voor jou om aan een aantal mensen te vragen wat zij ervan vinden en wat zij zouden doen in jouw situatie? Vaak doordat je verschillende visies hebt gehoord van verschillende mensen wordt het voor jou een stuk makkelijker om je eigen besluit te nemen. Je hebt dan het gevoel dat je de situatie van meerdere kanten hebt bekeken dus een gedegen besluit kunt nemen.

Hoe zou het voor jou zijn als je zélf je keuze zou kunnen maken?!

De mensen die heel stil zijn als ze in de menukaart kijken, nemen alles goed in zich op en vragen zich vooral af waar ze op dit moment trek in hebben. Als ze die lekkere visschotel zien staan, voelen ze even van binnen of ze nu trek hebben in vis of dat ze eigenlijk juist heel veel zin hebben in vlees. Ze overleggen ook weinig omdat ze het zelf prima kunnen uitzoeken.

Ben jij ook in je eigen leven een solist als het gaat om keuzes maken? Praat je juist zo min mogelijk met anderen over het besluit waar je voor staat omdat je dat soms als ruis kan ervaren? Vóel je vooral welke keuze het beste is voor jou op dit moment?

Hoe zou het voor jou zijn als je de mening van anderen eens zou horen voordat je een keuze zou maken?!

Ik ben nieuwsgierig; herkennen jullie je in één van de bovenstaande beschrijvingen? En zou je het wel eens anders willen omdat je het gevoel hebt dat je dan beter bij je eigen hartkeuzes komt en je minder stress ervaart?