De lat wordt hoog gelegd, er is weinig tot geen ruimte voor het niet volledig halen van een gesteld doel of het maken van een foutje. Als iets niet goed lukt blijft dit daardoor vaak lang na sudderen en kunnen ze daar moeilijker even overheen stappen. Dit leidt tot frustratie en op den duur tot een gevoel van neerslachtigheid en falen. 

TIP: Probeer de situatie voor jezelf te beschrijven alsof deze wordt verteld door je beste vriend(in). Wat zou je nu tegen hem/haar zeggen? Zou je dan ook zo steng zijn? Of zou je mild en steunend zijn? En hoe voelt dat als je dat laatste tegen jezelf zou doen? Voel je die opluchting en ruimte even? 

Wees dus vaker je eigen beste vriend(in)! ❤️